vrijdag 24 juli 2015

Bemoedigende- of sterktekaart - (1)

Hoi bloggers,

Het is op morgen 25 juli exact een jaar geleden dat mijn lievelingstante is overleden. Ze kreeg plots de diagnose galblaaskanker en lymfeklierkanker, volledig uitgezaaid en ongeveer nog 3 maanden te leven. Ze heeft nog slechts enkele weken geleefd en is thuis in de armen van mijn nonkel overleden.

Ik heb al vaker aan de kinderen en mijn nonkel een kaartje willen sturen om te laten weten dat ik ook nog steeds aan hen denk. Op bepaalde momenten doorheen het jaar kwam dat idee in me op. Totaal op onbestemde dagen hoor. Gewoon op momenten dat ik weer veel aan haar denk. De momenten dat ik naar haar zou willen rijden voor onze leuke babbel vol wijsheden die ik zo ontzettend mis.

Iedereen herkent zich er wel in als hij een dierbare is verloren. In het begin wordt je er op aangesproken. Na korte tijd lijkt het wel of iedereen (althans toch de meeste mensen) het vergeten zijn. Nu, soms weten mensen ook niet hoe ze er mee om moeten gaan natuurlijk en zwijgen ze maar. En soms lijkt het wel of het leven gewoon weer verder gaat (en dat gaat het natuurlijk ook). Maar toch, uit eigen ervaring weet ik dat het erg belangrijk voor je kan zijn dat sommige mensen er toch nog een beetje aandacht voor hebben.
Daarom wil ik hen allemaal nog een kaartje sturen. Ook al zien we elkaar doorheen het jaar wel vaker, soms is iets tastbaars als een kaartje toch helemaal iets anders.

Vandaag heb ik dit kaartje alvast voor mijn nonkel afgewerkt:




Ik heb de pluimen- of verenstempels gekleurd met aquarelverf en zo op aquarelpapier afgedrukt. Daarna uitgeknipt en hier en daar wat ingeknipt. Een knoopje en een touwtje houden deze 3 veertjes bij elkaar. Met een Needlepoint border textured impressions embossing folder van Stampin'Up heb ik de kruisjessteek in het papier gezet. Alleen ben ik er nog niet uit hoe ik kan voorkomen dat als je het 2de rijtje met kruisjessteek in embossing er op zet, dat het 1ste rijtje terug in het papier gedrukt wordt. Dat de embossing, de opliggende delen van dat eerste rijtje terug verdwijnen in het papier zeg maar. Want, dat is eigenlijk niet de bedoeling. Dus...als er iemand weet hoe je dat kan voorkomen, dan hoor ik je tip graag ;).

De randen heb ik met een papierdistresser onder handen genomen voor een ruwere rand. En de kruisjessteken kregen een Metallic blauwe kleur (Te Gekke Krijtjes). Aan de voorzijde van de kaart heb ik het papier er met foamtape opgekleefd. Aan de binnenzijde werd eenzelfde achtergrondje gemaakt. Alleen werd deze met gewone dubbelzijde tape vastgezet op de kaart. Ook een pluimpje erbij, kruisjessteken in blauw metallic kleurtje en een passend tekstje erbij.

Op naar nog 2 andere steunkaartjes voor mijn neven en hun gezin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten