Weekuitdaging Sannie-Lovestostamp

Goeiemiddag bloggers,

Vandaag heb ik ook weer op basis van de Te Gekke Krijtjes en knipvellen gewerkt. Het is deze keer een "opkikkertje" geworden.

Normaal is het niet mijn gewoonte om tijdens de dag kaartjes te maken, tenzij dat ik verlof zou hebben natuurlijk. Maar, sinds maandag heb ik overschot van tijd om te hobbyen omdat ik maandagmorgend mijn ontslag heb gekregen. Langs één kant geen fijne ervaring, langs de andere kant was het voor mij geen echte verrassing. Ik voelde het al meer dan 2 jaar echt aankomen. Ik heb echt een neus voor zulke dingen. En had mezelf eigenlijk al wel op deze dag voorbereid. Het werd hoog tijd dat er verandering kwam. Geruime tijd had ik zelf al de beslissing genomen om voor iets anders te gaan. Het is dus beslist dat het nu dus dé moment is.  Mijn "carrière" als ik het zo mag noemen zal een hele andere wending krijgen. Niet dat ik een carrièrevrouw ben geweest hoor, integendeel. Misschien is loopbaan een beter woord. De kans is groot dat ik opnieuw ga studeren. Ik had me sowieso voorgenomen dat als dit moment kwam, ik voor een totaal ander "werkleven" zou kiezen.

Met dit kaartje wil ik iedereen die het momenteel minder goed heeft opkikkeren. Het heeft geen zin om van een ontslag wakker te liggen, je bed niet meer willen uitkomen, je ziek maken,... Jullie zullen misschien wel denken wat gaat zij daar gemakkelijk over, maar geloof mij: ik heb al zoveel waters doorzwommen in mijn leven dat ik weet waarover ik spreek. En het moment dat het besef kwam dat deze werkplek geen blijvertje zou zijn, heb ik tot aan het ontslag al genoeg afgezien. Het enige dat ik zal missen zijn de cliënten, sommige collega's waarmee je al een band had opgebouwd en de babbels met de poetsvrouw. Want ik heb altijd aanzien dat ik voor hen werkte. Dat was ook het enige wat mij heeft rechtgehouden al die tijd. En natuurlijk doordat ik het aanvoelde maakt een wezenlijk verschil met iemand die het totaal niet zag aankomen. Dat is echt een donderslag bij heldere hemel zoals wij zeggen. Dat je dan helemaal van de kaart kan zijn is te begrijpen. Ik wist dat ik in een gelijkaardige functie op een andere werkplaats onmiddellijk kon beginnen, maar dat zag ik niet zitten omdat ik beslist had als dit moment kwam, ik ook echt "mijn ding" wou gaan doen. Nu zou het de moment zijn want jonger wordt ik er niet op. Ofwel opnieuw studeren, ofwel eindelijk iets in de sector waarvoor ik echt gestudeerd heb. De tijd zal het uitwijzen.

Neem gewoon even tijd voor jezelf. Alles even rustig op een rijtje zetten. Probeer wel even stil te staan bij alle gevoelens die je overmannen, want je eigen verdriet en zorgen hebben absoluut ook hun aandacht nodig! Wat bij mij echt werkt is babbelen en steeds in je achterhoofd houden dat er altijd
mensen zijn die door een veel dieper dal moeten. Er zijn altijd dingen die op je pad komen van overmacht, waaraan je niets kan doen.  Maar, uiteindelijk leef je je leven grotendeels op basis van keuzes die je zelf maakt. Dat mag je zeker niet uit het oog verliezen.  En een slechte keuze maken is geen schande hé! Daar leer je uit.

Aan iedereen die het nodig heeft een dikke knuffel en kop op!

En aan diegene die nog wat info wensen over de kaart: zelfde principe als de vorige 2. Enkel voor de achtergrondkaart heb ik gekozen om het in 4 vakken te verdelen en een donkerroze naast een 
lichtroze kleur te zetten en andersom voor het onderste deel van de kaart. Op foto zie je het ook weer niet supergoed. In het midden een band gecreërd in dezelfde kleuren als het rondje en het taartrondje. Als afwerking geponste hartjes op het taartrondje zodat het motiefje van het knipvel ook terugkomt.

Groetjes Joke